Kilka lat po tym, jak ocaliła swoją matkę od niedźwiedziej klątwy, Merida dołączyła do swojego ojca, króla Fergusa, w przygotowaniach do walki klanów DunBroch, Macintosh, MacGuffin i Dingwall z najeźdźcami z południa, którzy planowali inwazję na ich terytorium. W obozie przygotowawczym Lord Macintosh nie brał na poważnie jej uczestnictwa w bitwie, ponieważ jest kobietą, lecz ona zignorowała go i skoncentrowała się na ojcu, który opowiadał jej o naturze wojny. Fergus sprezentował jej łuk i najął wojownika, aby nauczył ją, jak walczyć. Merida chciała udowodnić mu, że nie potrzebuje nauczyciela, i wyzwała na pojedynek na miecze pobliskiego żołnierza. Tajemniczy wojownik szybko pokonał ją, a kiedy zdjął hełm, okazało się, że to kobieta, która przedstawiła się jako Mulan. Nowa znajoma nauczyła Meridę pojedynkować się, a także instruowała ją, jak być prawdziwą wojowniczką.[2]
Kiedy ojciec stał na warcie, oczekując zbliżających się wrogów, Merida spytała go, jak udało mu się wpoić szacunek swoim ludziom, aby walczyli dla niego, ponieważ będzie musiała zrobić to samo, kiedy któregoś dnia odziedziczy koronę. Fergus stwierdził, że musi dać poddanym dowód na to, że jest się gotów umrzeć dla tej samej sprawy, dla której walczą. Chociaż Fergus potajemnie zdobył zaczarowany hełm, aby zagwarantować sobie zwycięstwo, postanowił poprowadzić swoich ludzi do walki za pomocą czystej siły charakteru, dlatego też pozbył się hełmu, wrzucając go do morza. Podczas kolejnej lekcji Merida usłyszała róg sygnalizujący atak południowców. Zdając sobie sprawę, że ojciec kazał Mulan trzymać ją z dala od walki, kobieta pobiegła, aby przyłączyć się do bitwy. Kiedy zjawiła się na polu walki, dostrzegła rycerza, którego twarz była zasłonięta przez hełm, zbliżającego się do Fergusa, aby go zaatakować. Merida wystrzeliła strzałę z łuku, aby powstrzymać napastnika, lecz chybiła, rozrywając jedynie kawałek płaszcza mężczyzny. Z przerażeniem widziała, jak rycerz zabił jej ojca i zabrał z jego głowy hełm. Następnie została zabrana z pola bitwy przez Mulan.[2]
Przed trzecią klątwą[]
Klany MacGuffin, Dingwall i Macintosh straciły wiarę w księżniczkę jako następczynię tronu, gdyż uznały, że nie zdołała ochronić ojca przed śmiercią. Sądziły też, że nie mogłaby rządzić królestwem jako niezamężna kobieta. Dlatego zaproponowali jej, by wyszła za mąż za jednego z lordów: MacGuffina i Dingwalla lub Macintosha. Merida nie zgodziła się, dlatego klany wygnały jej matkę i porwały jej trzech braci jako zakładników. Kobieta udała się na misję ratunkową.[3][1][2]
Kilka miesięcy później, wciąż szukając swoich braci, Merida odkryła błędnego ognika, którego postanowiła złapać, mając nadzieję, że doprowadzi ją do celu. Zanim zdążyła go schwytać, została magicznie odepchnięta przez Emmę, która również pragnęła go zdobyć. Merida, biorąc ją za czarownicę, wycelowała do niej z łuk, ale kobieta wyjaśniła jej, że potrzebuje ognika, aby pozbyć się mroku. Wyczuwając desperację nieznajomej, Merida odłożyła łuk i kołczan na ziemię i zaproponowała walkę wręcz o ognika, bez używania magii. Emma odmówiła, nie chcąc poddać się w ciemności, i pozwoliła jej odejść. Merida podziękowała jej i uznała, że odda jej ognika, gdy go wykorzysta. W drodze na Kamienne Wzgórze, Merida opowiedziała towarzyszce o porwaniu jej braci. Gdy z wycieńczenia upadła na ziemię, Emma zaproponowała jej rozbicie obozu. Tego wieczora Merida podsłuchała, jak Emma rozmawiała sama ze sobą o zdradzeniu jej. Rano, kiedy Emma udała się po pożywienie, Merida zostawiła kilka kamieni przykrytych jej płaszczem, imitujących ją śpiącą, i sama udała się na Kamienne Wzgórze. Tam wyszeptała do ognika i uwolniła go. Kiedy przybyła Emma, nieufna Merida strzelała do niej z łuku, ale ta chwytała wszystkie strzały w locie. Po chwili Mroczna przyciągnęła ją do siebie za pomocą magii i wyrwała jej serce. Gdy Emma zaczęła je kruszyć, aby ją zabić, w ostatniej chwili pojawiła się rodzina i przyjaciele Emmy, przekonując ją, aby zwróciła kobiecie serce. Później Emma przeprosiła Meridę, a ta zrozumiała, że również w sobie ma mrok, i że skoro ją oszczędzono, sama nie zabije klanów, które porwały jej braci. Następnie udała się za ognikiem.[3]
Jakiś czas po rozstaniu z Emmą, Merida ukradła łódź należącą do króla Artura, aby przepłynąć Morze Kości Słoniowej w drodze do DunBroch, gdzie zaprowadził ją błędny ognik. Kobieta została schwytana i uwięziona w zamku króla Artura, a także pozbawiona ognika. Przebywała w lochach sama aż do czasu, gdy do celi naprzeciw został wrzucony Lancelot. Uznała, że jest jej przyjacielem, skoro ich wspólnym wrogiem jest król Artur.[4][1]
Gdy Merlin w towarzystwie Davida, Haka i Belle przybył do lochu, aby uwolnić Lancelota, zdecydował się wypuścić także Meridę. Dzięki książkowej pomocy Belle, czarodziej za pomocą magii usunął kraty więzienne. Ze względu na szybko zbliżających się do nich strażników, Merida była zmuszona do ucieczki z grupą, nie zabierając ognika. Widząc, jak Belle dobrze zna się na magii, odłączyła się z nią od grupy w lesie. Następnie ogłuszyła ją i porwała do DunBroch, nie chcąc ryzykować, że kobieta jej odmówi. Miała jej pomóc w uratowaniu braci. Belle zgodziła się jej pomóc. Kobiety zakradły się do chatyWiedźmy, gdzie Belle stworzyła mieszankę eliksirów, która pokazała im klany i braci. Dowiedziały się, że klany zamierzają stracić chłopców, by ukarać ich siostrę. Merida wpadła na pomysł, by zamienić się w niedźwiedzia i tak odbić rodzeństwo. Belle udało się stworzyć odpowiedni eliksir, ale zamieniła go na wodę, gdy zobaczyła, jak Merida posługuje się łukiem i strzałami, przebijając poprzednie strzały na połowę w samym centrum tarczy. Pod domkiem Wiedźmy i na miejscu stracenia przekonywała Meridę, że sobie poradzi i zyska większy szacunek bez użycia magii. Mimo to Merida wypiła wodę, myśląc, że to magiczna substancja. Gdy nic się nie stało, lordowie wypuścili strzały w kierunku jej braci, ale ona oddała jedną, która poprzebijała sam środek wrogich strzał. Ocaliła braci, ale klany chwyciły za swe miecze, tak samo jak Merida. Księżniczka ostrzegła ich, żeby lepiej nie przekonywali się, co może zrobi z mieczem, skoro widzieli, czego dokonała jedną strzałą. Tak zyskała najpierw posłuch szeregowych członków klanów, a następnie ich przywódców. Mężczyźni oddali jej pokłon, a sama wkrótce pożegnała swą przyjaciółkę Belle i oddała jej łódkę, by mogła wrócić do Camelotu.[1]
W dniu koronacji, Merida udała się nad grób ojca, gdzie opowiedziała mu o uratowaniu braci i zdobyciu szacunku klanów. Podczas ceremonii Lord Macintosh przekazał Meridzie koronę, przysięgając jej wierność w imieniu swego klanu, jak i klanów Dingwall i MscGuffin. Zanim jednak jej matka umieściła koronę na jej głowie, uroczystość przerwała Wiedźma. Zagroziła wszystkim zamianą w niedźwiedzie, jeśli nie odzyska zaczarowanego hełmu, który król Fergus otrzymał od niej przed śmiercią. Merida, wbrew matce, udała się na wyprawę po magiczny przedmiot, przekonując do współpracy Mulan. Zdobyły kawałek materiału z płaszcza mordercy króla Fergusa, ale od Zeleny i króla Artura, który też szukali przedmiotu, Merida dowiedziała się, że hełm zmuszał ludzi do walki wbrew ich woli. Zelena zabrała też łuk dziewczyny, by zlokalizować nakrycie głowy. Załamana odkryciem prawdy, Merida wróciła do zamku, gdzie była gotowa oddać koronę Macintoshowi jeśli znajdzie hełm jako pierwszy. Z pomocą przyszła jednak Mulan razem z nową przyjaciółką, Ruby. Ta odszukała Artura i Zelenę i wskazała Meridzie jego jako mordercę. Podczas gdy Ruby i Mulan zajęły się Złą Czarownicą, Merida starła się na miecze z Arturem. Klany MacGuffin, Dingwall i Macintosh przyszły jej z pomocą, przez co Artur i Zelena wrócili do Camelotu bez hełmu. Mężczyźni oddali pokłon Meridzie, gdyż dostrzegli jej poświecenie dla sprawy i byli obecni na jej drugiej, właściwej koronacji. Tę znowu przerwała Wiedźma, ale tym razem oświadczyła, że nie chodziło jej o hełm. Dzięki zadaniu od niej nowa królowa nauczyła się rządzić. Dodatkowo, Wiedźma podarowała jej magiczne piwo, które Merida rozlała nad grobem swego ojca. To na kilka minut przywołało Fergusa z zaświatów, przez co mogli porozmawiać.[2]
Na koniu, Merida udała się do Camelotu, aby zemścić się na Arturze i pomścić śmierć ojca, jednakże w lesie została objęta przez Mroczną Klątwę, która zabrała ją do Storybrooke i usunęła jej wspomnienia z ostatnich sześciu tygodni.[5]
Po trzeciej klątwie[]
W Storybrooke, Merida była więziona jako zakładniczka przez Emmę, która przywiązała ją do swojego samochodu ukrytego w jednym z tuneli miasta. Po jakimś czasie Mroczna wróciła, wyrwała jej serce i uwolniła ją. Nie chciała jej zabić, ale kazała jej zabrać z auta swój łuk i strzały, by z ich pomocą uczynić pana Golda bohaterem.[4]
Merida motywuje Golda do walki, pokazując mu wykradzioną z lombardu wyszczerbioną filiżankę.
Merida zabrała Golda do lasu, gdzie miała go trenować. Była zdeterminowana, by osiągnąć cel, gdyż od niego zależał jej los. Po zakończonej misji mogłaby wrócić do domu, matki i braci. Gold odmówił jednak współpracy ze strachu i kalectwa w jednej nodze. Merida wpadła na pomysł, że musi istnieć coś, za co by walczył. Ogłuszyła go i przywiązała do drzewa. W książce z baśniami znalazła odpowiedź. Z jego lombardu ukradła wyszczerbioną filiżankę. Wieczorem pokazała mu przedmiot. Męczyła mężczyznę pytaniem, czy Belle widziała w nim potwora, którym jest. Gdy zaczął blokować skutecznie jej ataki i walczyć mieczem, domyśliła się, że myślał o ukochanej, przez co zapomniał o kalectwie. Po chwili dodała, że czeka ich jeszcze długa droga zanim upora się z Emmą.[6]
Po długim szkoleniu, Merida zostawiła Golda związanego w swoim leśnym obozie, obok filiżanki, i udała się po Mroczną. Wróciła z Emmą, ale zastała tylko przecięty sznur. Emma pokazała jej serce i Merida była już obojętna, czy je zmiażdży, czy też nie. Mroczna nie chciała tego zrobić, bo wiedziała, że on wciąż czuje coś do Belle. Rzuciła jej łuk, każąc znaleźć Belle i przeszyć jej serce strzałą. Królowa DunBroch uderzyła na lombard, gdzie znalazła Belle z Goldem. Zabarykadowali się na zapleczu, ale Merida zdołała się przebić. Nie mając kontroli nad sobą, błagała Golda, by się jej przeciwstawił, ale on nadal nie mógł tego zrobić. Napastniczka przeprosiła również za to, co zrobi, ale została ogłuszona, gdyż Belle pociągnęła dywan, na którym stała, przewracając ją. Emma, żądając efektów jej pracy, zmusiła Meridę do wypicia eliksiru, który zmieniał każdego w niedźwiedzia. Merida zmieniła się w zwierzę i ścigała Belle po lesie, blisko granicy miasta, z którego Gold zamierzał wyjechać. Mężczyzna wrócił jednak po ukochaną i był gotowy poświecić się dla niej. Został powalony na ziemię, ale rzucił w pysk potwora magiczny proszek, co przywróciło Meridzie jej ludzka formę. Po tym, jak mężczyzna wykazał się heroizmem i walecznością, udał się razem z Belle i Meridą do domu Emmy. Tam Mroczna upewniła królową DunBroch, że jej bracia są bezpieczni razem z matką. Na podstawie umowy Golda z Emmą, sama odzyskała serce, a Gold wydobył Excalibur z kamienia. Usłyszała też, jak Gold napomknął Emmie, że popełniła błąd, gdyż zmieniła go w bohatera.[1]
Merida odzyskuje utracone wspomnienia.
Na prośbę Reginy, Merida miała mieć na oku Emmę. Początkowo odmówiła, ale zmieniła zdanie, gdy dowiedziała się, że jej magia została zneutralizowana, gdyby chciała uciec. Strzegła Mroczną w domu pani burmistrz i była chętna na małą zemstę. Chciała nawet strzelić Emmie w kolano, ale drugi Mroczny, Hak, zaskoczył ją od tyłu. Wojowniczka wystrzeliła w jego stronę strzałę, lecz ten zdążył ją złapać i sprawił ruchem ręki, że padła nieprzytomna na ziemię. Później, kiedy Emma odzyskała łapacze snów, które ukradł Hak, zwróciła pamięć niektórym członkom rodziny i przyjaciołom, w tym Meridzie, która odzyskała utracone wspomnienia sprzed sześciu tygodni.[5]
Kiedy niektórzy z bohaterów udali się do Podziemia, Merida pilnowała króla Artura w jego celi. Któregoś dnia na warcie zostawiła Śpioszka, przez co władca Camelotu zdołał uciec, kiedy ten zasnął. Niedługo potem, gdy rodzina Śnieżki wróciła do domu, Emma i David dołączyli do Meridy i krasnoludów w poszukiwaniu zbiega. Jego zwłoki znaleźli na Trollowym Moście po tym, jak został zabity przez Hadesa. Władczyni DunBroch z politowaniem odniosła się do zmarłego króla, mówiąc, że kiedyś miała nadzieję, że sama go zabije, lecz ostatecznie było jej przykro za to, jak skończył. Później Merida, Emma i David spotkali się z Robinem i Reginą przed ratuszem chronionym magią, gdzie Zelena ukryła się wraz ze swoim dzieckiem i Hadesem. Kiedy Regina i Robin wkradli się do budynku podziemnym tunelem, Merida pomagała innym w bibliotece, szukając informacji na temat słabości Hadesa. Po tym, jak Robin został zabity przez boga Podziemia, Regina przekonała siostrę, że jej miłość do mężczyzny nie wystarczy, aby go zmienić, przez co ta go zabiła. Później Merida brała udział w pogrzebie Robina.[7]
Merida była obecna na stypie po śmierci Robin Hooda w barzeBabci. Podczas uczty przez Storybrooke przeszły niewielkie drgania będące wynikiem pochłonięcia magii miasta do Kryształu Olimpu przez pana Golda. Po chwili do budynku wbiegł Hak, który został wcześniej przywrócony do życia przez Zeusa. Jego pojawienie zszokowało wszystkich obecnych z wyjątkiem Emmy, która wiedziała o jego ożywieniu i starała się przekazać tę informację Reginie w jak najdelikatniejszy sposób. Następnego ranka Merida udała się do bohaterów. Obawiała się, że ona i mieszkańcy Camelotu nie będą w stanie wrócić do domu, kiedy w Storybrooke zabraknie magii. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji, Zelena użyła różdżkiUcznia Czarodzieja, aby otworzyć portal do Krainy Baśni, dzięki czemu Merida wróciła do DunBroch.[8]
Amy Manson ujawniła, że historia Meridy w serialu rozgrywa się dziesięć lat po wydarzeniach z filmu Merida waleczna.[9]
Podczas castingów była nazwana "Evanna". Aby odwrócić uwagę od dziewczyny, Evanna została przedstawiona jako matka Rumpelsztyka.[10][11]
Według notatki castingowej jest to postać pomiędzy 20 a 30 rokiem życia, "oszałamiająco piękna", ale także "dzielna, silna i przepojona niezachwianym poczuciem pewności siebie. Czasem działa, zanim pomyśli", ale "nigdy nie działa egoistycznie".[10]
